Το Ζηλιαρικο Μοσχαρισιο Φιλετο με Φουα Γκρα και Τρουφες – The Envious Veal Fillet with Foie Gras and Truffles

Ζηλεψα… Τη συνταγη του ποσαρισμενου φουα γκρα του Αθηναιου… Κι αποφασισα να γραψω και τη δικη μου συνταγη που περιλαμβανει φουα γκρα. Σ’αυτη τη ζωη νομιζω πως ειμαστε χωρισμενοι σε κατηγοριες αναλογα με τα γαστριμαργικα μας γουστα. Αλλοι προτιμουν καποια πιατα τετριμμενα, παραδοσιακα και πολλες φορες ανοστα, πνιγμενα σε λαδια, βουτυρα και σαλτσες μαυρισμενες, και αλλοι που προτιμουν κατι διαφορετικο και τολμουν να δοκιμασουν και να γευτουν οτιδηποτε που μπορει να τους αρεσει μπορει και οχι. Το -θεϊκο σαν γευση- φουα γκρα εχει φανατικους εραστες και φανατικους εχθρους. Οι εχθροι του το πολεμουν λογω του gavage, δηλ. του τροπου που ταΐζονται οι χηνες ή οι παπιες πριν σφαχτουν. Το gavage που σημαινει καταναγκαστικο ταϊσμα, γινεται με ενα ειδος σωληνα μεσω του οποιου ταϊζουν τα πτηνα 4-5 φορες την ημερα ωστε σε διαστημα περιπου 20 ημερων να παχυνουν τοσο ωστε να αυξηθει το συκωτι τους μεχρι και 12 φορες απο το αρχικο του μεγεθος. Ετσι αρκετοι ζωοφιλοι και ακτιβιστες, θεωρωντας πως ειναι βαρβαρο αυτο που κανουν στα πτηνα οι εκτροφεις τους, πολεμουν το φουα γκρα χωρις να λενε κατι ομως εναντια στη γευση του. Η γευση του φουα γκρα ειναι «βουτυρατη» «γεματη» «πλουσια» «πιπερατη» και «λεπτη». Κι αν τη δοκιμασει κανεις ειναι τοσο εντονη που γινεται αναμνηση που μπορει να τη φερει κανεις στον ουρανισκο του και μονο με τη σκεψη. Αυτο το τοσο λεπτο, απαλο, βελουδινο κομματι συκωτιου που «λιωνει» σαν παγωτο μεσα στο στομα ειναι το απαυγασμα της Γαλλικης κουζινας και γαστρονομιας. Ειλικρινα ειναι κατι που παραλυει τους μυς μου και απελευθερωνει τους σιελογονους αδενες μου ακομη και που το σκεφτομαι και το γραφω. Στη συγκεκριμενη συνταγη χρησιμοποιησα φουα γκρα παπιας και σκέπη χοιρινου καθως η αρνισια μπορει να χαλασει τη γευστικη ισορροπια που προυποθετει αυτο το πιατο. Στην Θεσσαλονικη που νομιζω πως δεν ειμαστε πολλοι οι λατρεις του φουα γκρα ωστε να το βρισκουμε ευκολα, ετσι αρκουμαι (δυστυχως) στο κατεψυγμενο και στις τρουφες απο βαζο καθως δεν νομιζω οτι υπαρχει μαναβης που θα εβαζε ταμπελιτσα με τιμη 2.000 €/το κιλο για κατι μαυριδερα μανιταρια. Ειπαμε… αυτα εις Παρισίους. Τουλαχιστον εχουμε φρεσκα κρεατα… Ενταξει δεν ειναι και cobe beef αλλα τελος παντων ξερουμε τι παιρνουμε. Ξερουμε ? Εδω χρειαζομαστε μοσχαρισια φιλε μινιον που θα τα γεμισουμε με τις τρουφες και το φουα γκρα και θα σερβιρουμε με σπαγγετι ή linguine και σαλτσα και θα συνοδευσουμε ειτε με κρασι Port ή με ενα Grand Cru Banyuls. Ειναι σπανια συνταγη πολυτελεστατη γευστικοτατη και αρκετα ακριβη αλλα πιστεψτε με δεν εχετε ξαναδοκιμασει το μοσχαρι ετσι και δεν θα ξεχασετε ποτε την αισθηση που θα σας αφησει η καθε μπουκια . Δεν θα θελετε να τελειωσει ποτε…

4 φιλετα μινιον των 150 γρ. το καθενα
150 γρ. φουα γκρα παπιας
20 γρ. φετες μαυρης τρουφας
200 γρ. σκέπη χοιρινου
1 πρασσο
1 κλωναρι σελερυ
1 μικρο καροτο
200 ml ζωμος λαχανικων
200 ml ζωμος κρεατος
100 ml κρεμα γαλακτος
100 γρ. βουτυρο
λιγο μαϊντανο για το σερβιρισμα

Μουλιαζουμε τη σκέπη του χοιρινου για 4 ωρες σε αλατισμενο νερο. (Με αυτο τον τροπο μαλακωνει και γινεται ευκολοτερη η χρηση της)
Αλατοπιπερωνουμε τα φιλετα και τα ροδιζουμε κι απο τις 2 πλευρες με 1 κ.σ. βουτυρο. Τα αφηνουμε να κρυωσουν. Κοβουμε το φουα γκρα σε λεπτες φετες και τις σωταρουμε ελαφρα σε αντικολλητικο τηγανι χωρις την προσθηκη λιπαρων. Κοβουμε τα φιλετα σε 3 φετες εγκαρσια και βαζουμε φετες απο τρουφες και φουα γκρα αναμεσα τους σαν κεηκ με στρωσεις. Τα τυλιγουμε με αλουμινοχαρτο και τα αφηνουμε να σταθουν για 1 ωρα. Αφου σφιξουν τα φιλετα τα τυλιγουμε με τη σκέπη και τα ροδιζουμε με το υπολοιπο βουτυρο, σε αντικολλητικο τηγανι για 4 λεπτα κι απο τις 2 πλευρες. Βγαζουμε τα φιλετα, πεταμε τα λιπαρα που δημιουργηθηκαν στο τηγανι, ξαναβαζουμε τα φιλετα και προσθετουμε και τους 2 ζωμους και αφηνουμε να σιγοβρασουν για μερικα λεπτα σε χαμηλη φωτια. Βγαζουμε τα φιλετα απο το τηγανι και κραταμε τα υγρα. Βραζουμε τα linguine σε αλατισμενο νερο (αν ειναι φρεσκα για 4 λεπτα, αλλιως αναλογα με τις οδηγιες του πακετου). Τα στραγγιζουμε και κραταμε 1 φλυτζανι απο το νερο στο οποιο βρασανε. Σε ενα κατσαρολακι βραζουμε την κρεμα γαλακτος με τα λαχανικα για 6 λεπτα ανακατευοντας συνεχως και προσθετουμε το νερο απο τα linguine. Βραζουμε για 3 λεπτα και προσθετουμε το ζωμο απο τα φιλετα. Χαμηλωνουμε τη φωτια και σιγοβραζουμε για 8-10 λεπτα μεχρι να δεσει η σαλτσα μας. Κοβουμε τα φιλετα σε 2-3 κομματια και σερβιρουμε με τα linguine στο πλαϊ και τα περιχυνουμε με τη σαλτσα. Στολιζουμε με φρεσκα φυλλα μαϊντανου.

AddThis Social Bookmark Button

8 Σχόλια to “Το Ζηλιαρικο Μοσχαρισιο Φιλετο με Φουα Γκρα και Τρουφες – The Envious Veal Fillet with Foie Gras and Truffles”

  1. giotavita Says:

    Παρ’ολο που το φουα-γκρα δεν ανηκει στις προτιμησεις μου οχι για τον τροπο εκτροφης των χηνων,(δεν ξερω αν ακομα οι εκτροφεις εν Γαλλια καρφωνουν τα ποδια τους στο πατωμα για να ειναι ακινητες και να παχαινουν)οπως και τα πολλα λαδια και οι μαυρες σαλτσες(μπλιαχ),αλλα η συνταγη κατι μου λεει πως θα εχει θεσπεσια γευση!!!!

    Στην Β.Ηρακλειου(απεναντι απο την αγορα Μοδιανο) υπαρχει ενα μαγαζακι που αναγραφει την τιμη της τρουφας-και ζαλιστηκα οταν την ειδα- και ισως να εχει και φουα-γκρα(οχι κατεψυγμενο).Αν δεν το ανακαλυψες ακομα, κανε μια βολτα απο’κει.Προσωπικα κανω καλη θεραπεια-αγορας εκει μεσα….

    υ.γ.Βασιλοπουλος επι της Θ.Σοφουλη εχει φουα-γκρα εκ Γαλλιας κατα καιρους…

    Την καλημερα μου αγαπητε Σεφ.

  2. alagrecque Says:

    @giotavita : Δεν εχει παντα το συγκεκριμμενο μαγαζακι και για να ειμαι απολυτα ειλικρινης δεν το πολυεμπιστευομαι, ακριβως επειδη δεν παρουσιαζει ιδιαιτερη ζητηση. Οσον αφορα τα ΑΒ παρόλο που ειμαι πελατης δεν ψωνιζω απο εκεινο το καταστημα, ισως να το επισκεφτω…ευχαριστω παντως…

  3. anastasios Says:

    Αχ, φουα-γκρα.. Υπάρχει μια μικρή πόλη στην Ανδαλουσία της Ισπανίας. Ονομάζεται Ubeda. Εκεί, βρήκα όλως τυχαίως ένα εστιατόριο.. σε ένα μικρό στενό.. Εκεί, δοκίμασα το πιο συγκλονιστικά ηδονικό φουα-γκρα της ζωής μου.
    Δυστυχώς, στη Θεσσαλονίκη δεν κατάφερα να βρω μαγαζί που να σερβίρει (κάποιος να κάνει έστω μια προσπάθεια βρε αδερφέ!). Γενικά, απο γαλλική κουζίνα πάσχουμε(τρώει κανείς Steak tartare εδώ; χεχεχε..). Και η συνταγή του Αθηναίου, αλλά και η δική σου, φαίνονται λαχταριστές!
    Ίδωμεν…

  4. ΟΞΥ Says:

    Είμαι κυνηγός άγριας ελληνικής ΜΑΥΡΗΣ ΘΕΡΙΝΗΣ ΤΡΟΥΦΑΣ με ειδικά εκπαιδευόμενο σκύλο από Ιταλία. Οποιοσδήποτε θελήση προμήθεια φρέσκιας ΜΑΥΡΗΣ ΘΕΡΙΝΗΣ ΤΟΡΥΦΑΣ μπορεί να αφήσει μήνυμα στη ηλεκτρονική διεύθυνση oxizoglou@17christiano.com για περαιτέρω πληροφορίες.

  5. despina perrakis Says:

    Den to eftiaksa alla fovame oti ehi poli vrassimo to kaimeno to filleto.Fantazome oti tha ginete kalopsimeno.

  6. deamon Says:

    Dokimaste sto B (Vizantino mousio), pistevo oti 8a sas kalipsei to foua gra tou.

  7. erevos Says:

    Στα εισαγωγικά της ανάρτησής σας καταθέτετε μία ελιτίστικη άποψη περί διαχωρισμό των ανθρώπων σε δύο κατηγορίες, υπονοώντας σαφώς πως εντάσσετε τον εαυτό σας στη δεύτερη, ενώ στη συνέχεια προτείνετε μία συνταγή μοσχαρίσιου κρέατος γεμισμένου με λιπαρό συκώτι, σοταρισμένου με βούτυρο και μαγειρεμένου τυλιγμένο σε λίπος. Αναρωτιέμαι, τα πνιγμένα σε ελαιόλαδο παραδοσιακά πιάτα σαν ενόχλησαν? Έλεος πια με τον εκθειασμό της Γαλλικής κουζίνας. Από την προσωπική μου εμπειρία (έχω ζήσει ενάμισι χρόνο εκεί) μπορώ να πω πως είναι μακράν η χειρότερη της Ευρώπης και ίσως του πλανήτη. Κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, η μόνη αξία της είναι οι τεχνικές που έχει προσφέρει στην παγκόσμια κουζίνα. Αυτά τα ολίγα.

    • alagrecque Says:

      Ο καθε ενας μας εχει σαφως το δικαιωμα της γνωμης και της αποψης. Σας παραπεμπω να διαβασετε ολο το μεχρι στιγμης συνταγολογιο που εχω αναρτησει για να καταλαβετε πως δεν εχω κολλημα με την Γαλλικη κουζινα μονο αλλα με τις κουζινες γενικοτερα.

Αφήστε απάντηση στον/στην giotavita Ακύρωση απάντησης